dinsdag 28 juli 2009

Leef vlak en vermijd vreugde en pijn.

Sinds Pryzska de puppy in mijn leven is gekomen (nu iets meer dan 3 weken) heb ik al 3 mensen ontmoet die nooit nog een puppy willen.
Niet zozeer om de overlast of vuiligheid of verantwoordelijkheid, maar omwille van het toekomstige verdriet van het verlies.

Statistisch gezien zal Pryzska voor mij overlijden en dat zal inderdaad pijn doen.
Maar ik zal er ook (hopelijk) vele jaren plezier en gezelschap van krijgen, met als bonus een verlaagde bloeddruk, meer lichaamsbeweging, en hopelijk wat kilo's minder. Dan neem ik dat verlies, en die kwetsbaarheid, er graag bij.

Na 5 katten weet ik ook dat huisdieren zeer vervangbaar zijn.
Voor Zen 1 heb ik dagen aan een stuk gehuild, ook omwille van een beetje bijgeloof dat de helft van mijn firmanaam al was henen gegaan. Oh faillissementsstatistieken.
Voor Google 1 was dat toch wel een kwartier (terwijl het een fantastische kat was).
En voor Google 2, nog een fantastischer kat, moet ik mijn eerste traan nog laten (iets zegt me dat ze een nieuwe thuis gevonden heeft waar ze de aandacht niet met andere katten moet delen).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten