De betekenis van het bordje "Verboden te parkeren"

"Huh, de betekenis? Dat is toch duidelijk!" hoor ik jullie denken. Dat is het inderdaad, alleen vertelt het bordje misschien ook veel over de bewoners die het hangen.

Als je in een drukke straat naast een bakker of slager woont, lijkt het me nogal wiedes dat je dat verbodsbord, na de zoveelste keer geblokkeerd te zijn, gebruikt. Het lijkt op een extra rij tanden die getoond wordt naar diegene die denken "10 minuten, dat kan toch geen kwaad."

Maar wat als je in een straat woont waar het parkeerprobleem niet zo nijpend is en waar de sociale druk ervoor zorgt dat iedereen wat meer in de pas loopt. Wat als men bij het plaatsen van een nieuwe garagepoort toch onmiddellijk dat bordje hangt?

Wat gaat er dan in de mensen hun hoofd om?

• Niets, ze denken dat het moet
• Er is een buur die het toch af en toe uithangt bij het parkeren van zijn wagen, en bij dezen is de buur alvast gewaarschuwd
• Ze hangen het alvast maar preventief, voor in het geval dat (en ze weten niet dat de wet het parkeren zowiezo verbiedt, zelfs zonder verbodsbordje)
• Ze onderschatten de kennis van de buren i.v.m. het verkeersreglement  

1 beeld zegt meer dan...

1 beeld zegt meer dan 1.000 woorden, een cliché dat door het nieuws tot treurens toe tegengesproken wordt. Ik erger me al jaren aan het tonen van beelden die er eigenlijk alleen toe dienen om de nieuwslezer niet te tonen. Weinig toegevoegde waarde dus.

Dat was wel even anders in het laatavondjournaal van vtm van donderdag 12 november.

Bij een item over de geplande personeelsinkrimping bij de Federale politie, en de tegenwerpingen van de vakbond, worden beelden getoond van zeker 20 (!) politie-agenten die doelloos staan te wezen voor een huis waar duidelijk een misdaad had plaatsgevonden.
Dat beeld ondermijnde volledig de stelling dat de politie onderbemand is. Een beeld zegt meer dan 1.000 woorden.

Bij de toelichting van Herman Van Rompuy over de mogelijkheid dat hij het tot de 1ste Europese president schopt, starten de beelden met een lachende Herman die een VlaamsBelanger een hand heeft. 5 seconden later neemt die zelfde VlaamsBelanger hem onder vuur nam op een zeer vijandige toon.
Maarre, hadden we hen daarnet niet vriendelijk de hand zien schudden? Zo vijandig kan het dan toch niet zijn? Een beeld zegt meer dan 1.000 woorden.

Geen idee wie de cynicus van dienst was die avond, maar ik vond de beelden alvast heel geslaagd.

Dat jaar bij VT4

"Ok jongens (en meisjes), die strategie van dat unserved audience lijkt toch niet zo goed te werken. Zelfs topfilms halen amper 400.000 kijkers en kosten ons stukken van mensen. Idem voor sport. Zijn er ideeën?"

Meisje 1: "Als we nu eens teruggrijpen naar de soapstrategie?"

Er volgt tumult, geharrewar, heel wat ongeloof, tegenwerpingen over kosten en afgemelkte thema's.

Meisje 1:  "Daarmee bedoel ik dat we kijken waar de dikste brokken in de reclamemarkt zitten, en daarvoor zo goedkoop mogelijk zelf programma's produceren. Reality bijvoorbeeld blijft hot, en kan voor een zacht prijsje geproduceerd worden. Als we onze reality richten op winstgevende reclamemarkten zoals mensen die bouwen of verbouwen, en ook iets doen rond die culinaire hype, dan moet het toch mogelijk zijn?"

Jongen 1: "Huizenjacht was een succes, dus dat kunnen we misschien elke avond programmeren? Idem voor "The Block". Daarnaast is er die format waarbij een huis opgekalefaterd wordt voor de verkoop, ze halen er een soort huisdokter bij die met minimale ingrepen het huis in waarde doet stijgen. Yep, dat kan heel winstgevend worden."

Meisje 2: "En rond dat culinaire, Mijn Restaurant kunnen we natuurlijk niet na-apen, maar er is wel die format met 4 gewone mensen waarbij elke avond bij iemand anders gegeten wordt, en waarbij ze elkaar moeten beoordelen."

Jongen 2: "En misschien moeten we ook eens experimenteren met die populaire format van de VRT!"

"?????"

Jongen 2: "Herhalingen!"

Algemeen gelach.

Jongen 2: "Waarom experimenteren we eens niet met 1 van die 2 dagelijkse programma's nog laat op de avond te herhalen? Niet iedereen heeft een Digicorder, of denkt eraan om die te programmeren."

Baas: "Ok, werk die ideeën uit. Bedankt iedereen."

Ik geef toe, als ik op Huizenjacht, De Huisdokter of Komen Eten stuit, dan blijf ik hangen.

Die ochtend bij de dopingcommissie

"Baas, we krijgen op onze kop van de internationale dopingcommissie omdat we de benchmarks van de whereabouts aan het overschrijden zijn".

"Tja, het verwondert me het niet dat topsporters die regelmatig vergeten, maar langs de andere kant, het is de verantwoordelijkheid van elke topsporter om elke verdenking van doping te vermijden.
Hoe hard zaagt de WADA?"

"Serieus."

"Ok, check eens wie van onze sporters het wat uithangt met die whereabouts, en check ook eens wat de minimumstraf is."

1 uur later
"Baas, Yanina Wickmayer, Xavier Malisse en Sugar Jackson hebben hun whereabouts niet altijd strict doorgegeven. De minimumstraf is 1 jaar."

"1 jaar? De publieke opinie lyncht ons als we die toepassen. Er zullen Facebookgroepen, Internetmeme's en weet ik veel wat nog ontstaan als we dat doen. De media zal er van smullen, wat natuurlijk goed is voor hun omzetcijfer. Wij zullen door het slijk getrokken worden als varkens, wereldvreemd en weet ik veel wat nog."

"De druk van WADA is groot, baas. We ondermijnen onze eigen professionaliteit als we de regels niet toepassen."

"Ok, laten we het zo aanpakken: we geven de minimumstraf als voorbeeldfunctie, laten het protest wat groeien en we hopen uiteraard dat de 3 in beroep zullen gaan zodat we de straf kunnen tenietdoen, of reduceren.
WADA blij omdat we optreden, waardoor we duidelijk maken dat Vlaanderen het meent met dopingbestrijding, de elitesporters zijn gewaarschuwd dat we onze tanden kunnen laten zien, en de straf voor de 3 zal uiteindelijk nog wel meevallen."

"Ok, ik zet de procedure in werking."


DISCLAIMER: ik heb geen flauw idee hoe het in z'n werk gaat, zo'n procedure, of hoe de Vlaamse Dopingcommissie werkt, maar ik vond de lectuur van de whereabouts wel interessant:

• per dag moeten elitesporters 1 tijdslot van 1h opgeven (tussen 6h en 23h) van waar ze te vinden zijn
• dat mag via sms, internet, e-mail, ...
• het is me niet duidelijk hoeveel tijd op voorhand ze dit moeten doorgeven, en tot hoeveel tijd voor het tijdslot ze nog mogen wijzigen
• ze mogen het ook vragen aan hun manager, partner, vrienden, om die whereabouts up te daten.

Mijn mening: de commissie heeft gelijk. De regels zijn duidelijk, bestaan al een tijdje, en dienen toch een hoger doel in de sport: doping bestrijden. Ook over de sanctie is duidelijkheid.
Als je dus je gat verbrandt, verwacht dan maar om op de blaren te zitten.

Manipulatie bij de Hobbykoks

Als trouwe fan van de Hobbykoks (en zelf als absolute kluns-kok) kijk ik elke week trouw naar de Hobbykoks. Dat dingen in scene gezet worden en dergelijke neem ik er graag bij. Dat heeft niet zo'n zware gevolgen zoals bij het 6de Zintuig bijvoorbeeld.

Gisteren was het er echter over:

• Een breed lachende Inge terwijl ze aan het koken was.
  Ik vermoed dat ze in werkelijkheid, van alle deelnemers, het minst gestresseerd keek. Maar dat ze op wolkjes zwevend naar de oven liep en haar profiterollekes vulde alsof ze puppies vertroedelde, geloof ik niet. 
• En een Tim die aan het klungelen was, terwijl hij 1. de winnaar is (hij springt er boven uit van in het begin) en 2. in elke aflevering ervoor gaat alsof zijn leven ervan afhangt. De regisseur wilde er terug wat spanning inbrengen?