maandag 7 juni 2010

75plussers minder kans op een dier uit een asiel

Vandaag stond in het Mechels dierenasielbladje een verdediging waarom ze niet geneigd zijn om een hond of kat mee te geven met de iets oudere bejaarde. De kans dat het baasje naar het rusthuis moet, of vóór het huisdier overlijdt is heel reëel, en een herplaatsing van de hond of kat vinden ze te ernstig voor het dier.

Dat maakt me kwaad...
Het is ondertussen voldoende wetenschappelijk bewezen dat huisdieren een weldadige invloed hebben op mensen, om niet te zeggen op de iets oudere medemens.

  • Honde-eigenaars blijven langer fit omwille van de dagelijkse wandelingen
  • Je bloeddruk daalt als je een hond of kat streelt
  • En het zal veel mensen door hun eenzame en saaie dag helpen
Het is zelfs al zo ver dat er over huisdieren in tehuizen wordt nagedacht. Ziekenfondsen zouden er over moeten nadenken om huisdieren in hun preventiepakket op te nemen!

Wie zijn de dierenasielen dan om te beslissen dat oudere personen dat genot ontzegd moeten worden? Is een hond of kat meer waard dan een mens? Ik denk het niet.
En vermits we toch al in een regeltjesland leven, ook de heropvang van het huisdier kan geregeld worden.

2 opmerkingen:

  1. Béate, ik heb respect voor je irritatie en jouw stelling dat senioren dergelijk plezier toch niet mogen ontzegd worden. Maar je bekijkt het te eenzijdig.

    Wij kennen de andere kant van het verhaal. Van de 9 dieren die we hebben, komen er 6 uit een asiel/opvang, waarvan meerderen mishandeld en/of opgelaten.

    Vergeet aub niet dat dieren in een asiel doorgaans niet in 'happy' omstandigheden laat staan vrijwillig daar terecht kwamen. Het vinden van een tweede en hopelijk definitieve (ik kom op dat 'definitieve' nog terug) plaats is dan een noodzakelijke prioriteit.

    Je stelt terecht de vraag of dieren meer waard zouden zijn dan mensen? Neen. Beweren de dierenasielen dat, door die regel te hanteren? Waar las of hoorde je zoiets?

    Maar het is hun job - een zeer frustrerende, keiharde job in een maatschappij die gezelschapsdieren in alle facetten aan hun lot overlaat, overigens! - om de belangen van de te herplaatsen dieren te behartigen.

    En met alle respect, ook voor m'n eigen grootvader, maar voor deze dieren (die in een asiel letterlijk zitten te wachten!!!!) moet een - excuseer me voor het woord - 'jojo'-leven vermeden worden! Want ook jij klinkt duidelijk als zijnde dat het dier van senior naar senior continu opnieuw mag doorschuiven ("heropvang van het huisdier"). Triestig hoor, sorry.

    Zolang onze leefwereld een cavia, hond, kat of 'gekooide' vogel (hoe onnatuurlijk kan het worden hé) niet als bijzet of 'gebruiksvoorwerp' benadert, begrijp ik dat de dierenasielen zelf, als vrijwel enigste, bepaalde criteria vooropstellen.

    Ik ontken zeker niet dat senioren doorgaans de best denkbare baasjes zijn voor huisdieren. Toch alvast wat betreft genegenheid. Want qua verzorging en voeding loopt het in talrijke huisjes en appartementen vaak heel fout (hoeveel honden en katten krijgen niet bij wijze van spreken iedere ochtend koffiekoeken en de overschot van het eten naar binnen.. ook verre van 'levensbevorderend' voor de dieren). En dat dieren een positief effect hebben op senioren staat als een paal boven water. (niet alleen bij senioren trouwens!!)

    Maar dat onze maatschappij eerst eens al die hard zwoegende vrijwilligers ondersteunt, zowel qua ruimte als qua geld. Dan kan, daarna, het dierenasiel mee haar schouders zetten onder een project pro senioren. Me dunkt dat dit vanuit het standpunt van het dierenasiel de enigste juiste volgorde is!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb vijf jaar als vrijwilliger gewerkt in een dierenasiel. De overgrote meerderheid van de dieren die binnenkwamen, kwamen van jonge mensen die drie dozijn verschillende redenen hadden om (vooral de hond dan) achter te laten.

    Ik kan me niet herinneren dat er in die vijf jaar ooit een bejaarde een dier heeft teruggebracht.

    Ja er zijn overlijdens van bejaarden, en dat is ook een bron van binnenkomende honden, maar toch, de gemiddelde 75 jarige die fit genoeg is om een hond te komen halen, zal vanzelf 85 worden.

    Langs de andere kant twijfelen veel bejaarden ook, omdat ze zelf denken niet lang meer te leven, maar dan staan die mensen veelal ook wel open om een wat oudere en rustigere hond mee te nemen (ipv een puppy die veel werk vraagt).

    paul

    BeantwoordenVerwijderen