zondag 28 maart 2010

Volvo in Chinese handen

Maakt me dat blij? Neen
Maakt me dat triest? Ook niet

Het is wel een mijlpaal in onze Westerse hoofden.
Zo'n oerdegelijk merk plots in handen van een veel kleiner Chinees bedrijf.
Maar zet een stapje in Zuid-Oost Azië of in Oost-Afrika, en dan zie je dat de Chinezen al lang aan een expansie buiten de grenzen begonnen zijn.

Enkele bedenkingen:

  • Economieën komen en economieën gaan, er is in de geschiedenis geen enkele cultuur die constant aan de top heeft gestaan (en het rijmt!). In die zin zal Europa een paar klappen krijgen alvoor terug recht te veren, en in die zin is de verkoop van Volvo een mijlpaal: plots is China niet meer het land van de duistere en ongekende merken, maar van een merk waar we vertrouwd mee zijn.
  • Zolang transport niet alle externe kosten dekt, zal het de moeite blijven om prullen van 1 euro 10.000 km over de oceaan te verslepen om ergens anders verkocht te worden
    Toen ik klein was, werden koffiezets en strijkijzers nog hersteld (lokale economie). Nu worden ze niet hersteld, maar vervangen door een nieuwe (die ergens oostwaarts worden gemaakt)
  • Wie industrie hier wil houden botst onvoorwaardelijk op de loonkosten.
    Zijn we bereid om:
  1. minder te verdienen?
  2. toegevingen te doen op de welvaartsmaatschappij zodat de loonkloof tussen bruto en netto wat smaller kan?
  3. of een combinatie van de twee?
Er is geen kant-en-klare oplossing die mirakelgewijs ons op 2 jaar tijd door deze woelige periode zal loodsen.
We zullen verder afglijden en industrie verliezen, tot de schok in onze hoofden zo groot is geworden dat we bereid zijn om tijdelijk offers te brengen om zo de lange termijn te vrijwaren.

PS: en al diegenen die denken/hopen dat er jobs in de verzorging zullen gecreëerd worden: de meeste van die jobs worden betaald door de Staat, en als die geen geld meer heeft...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten