zaterdag 8 mei 2010

En zo wordt men paranoïde

Mijn kapster heeft een permanent slot op haar deur geplaatst.
Om binnen te kunnen (terwijl zij "open" is), moet je aanbellen.
Je valt er m.a.w. niet zomaar meer binnen.

Is zo'n slot overkill?

Niet als je dit lijstje afloopt, allen op of in de omgeving Tervuursesteenweg in Mechelen:
14 januari: geldladen in wassalon geforceerd
15 februari: overval met geweld op het Argentakantoor
25 februari: gewapende overval op de frituur (gelukkig mislukt)
29 maart: bejaarde man overvallen en geslagen
23 april: verkrachting in een zijstraat

2009: dokter overvallen - nachtwinkel overvallen

En daarnet kom ik op mijn dagelijkse wandeling met Pryzska door een stuk verlaten industrieterrein een wagen tegen met toch wel zeer verdacht gedrag.
De wagen bevindt zich op een met betonblokken afgesloten weg van het industrieterrein - je geraakt er alleen als je het gras overrijdt.

Ik dacht aan sluikstorters, en ik pas mijn route aan zodat ik de wagen passeer, als blijk van sociale controle.
De wagen keert en rijdt weg, maar om de hoek merken ze dat het vervolg van de weg een lastig stuk is voor de auto, dus ze houden halt.

Ik zet mijn tocht onversaagd verder, en de auto keert om en komt me terug tegemoet.
Net op dat moment vliegt een politiehelicopter in de verte over, en ik sla in paniek. Wie weet zijn ze wel op de vlucht.

Ik ben op mijn stappen teruggekeerd, en uit het zicht ben ik beginnen hollen als een gek. Ik heb me verstopt, en heb gezien hoe de wagen rustig is weggereden (op zoek naar mij???).

Wie weet ben ik ontsnapt aan een close encounters of the lethal kind.
Het kan ook gewoon een koppeltje geweest zijn dat een rustig plaatsje zocht.
Ik weet het, ik ben paranoïde.

1 opmerking:

  1. Het leest als een thriller. Alleen.. Er waren geen acteurs en het was levensecht.. Pfjoew.. Toch maar blij wezen, als je het mij vraagt.

    BeantwoordenVerwijderen